-
1 wyciąć co do nogi
= wyciąć w pień -
2 wyciąć w pień
= wyciąć co do nogi книжн. переби́ть всех поголо́вно (до одного́) -
3 wyciąć
глаг.• вырезать• кроить• отрезать• порезать• резать* * *wyci|ąćwytnę, wytnie, wytnij, \wyciąćął, \wyciąćęty сов. 1. вырезать;2. вырубить; З. высечь (в камне etc.); 4. разг. смазать, треснуть, стукнуть;● \wyciąć w pień (со do nogi) перебить всех поголовно;
jakby \wyciąćęty z żurnalu c иголочки (одетый)+2. wyrąbać 3. wyrzeźbić 4. palnąć, walnąć
* * *wytnę, wytnie, wytnij, wyciął, wycięty сов.1) вы́резать2) вы́рубить3) вы́сечь (в камне и т. п.)4) разг. сма́зать, тре́снуть, сту́кнуть•- wyciąć co do nogi
- jakby wycięty z żurnaluSyn:
См. также в других словарях:
wyciąć — pot. Wyciąć szpasa «zrobić (komuś) przykry, głupi kawał» Ktoś jakby wycięty z żurnala zob. żurnal. Wyciąć (co) do nogi, w pień zob. noga 32. Wyciąć (komuś) (niezły) numer zob. numer 2 … Słownik frazeologiczny
wyciąć — dk Xc, wytnę, wytniesz, wytnij, wyciąćciął, wyciąćcięła, wyciąćcięli, wyciąćcięty wycinać ndk I, wyciąćam, wyciąćasz, wyciąćają, wyciąćaj, wyciąćał, wyciąćany 1. «cięciem usunąć, odłączyć coś od czegoś lub część od większej całości; odciąć,… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
wycinać — pot. Wyciąć szpasa «zrobić (komuś) przykry, głupi kawał» Ktoś jakby wycięty z żurnala zob. żurnal. Wyciąć (co) do nogi, w pień zob. noga 32. Wyciąć (komuś) (niezły) numer zob. numer 2 … Słownik frazeologiczny
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
wyrżnąć — a. wyrznąć dk Va, wyrżnąćnę, wyrżnąćniesz, wyrżnąćnij, wyrżnąćnął, wyrżnąćnęła, wyrżnąćnęli, wyrżnąćnięty, wyrżnąćnąwszy wyrzynać ndk I, wyrżnąćam, wyrżnąćasz, wyrżnąćają, wyrżnąćaj, wyrżnąćał, wyrżnąćany 1. «zrobić w czymś zagłębienie, otwór… … Słownik języka polskiego
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
